In het Kyokushinkai Karate is er geen enkel woord zo belangrijk als “Osu” (Uitspraak: Oes of Oss. Belangrijk voor de uitspraak is om de lippen zo min mogelijk te bewegen en de klank dof te houden.). Het is een klein woordje, maar het omvat de hele Kyokushin-filosofie en wordt daarom continu gebruikt in de Dojo. We gebruiken het als antwoord op iedere vraag, gebruiken het om elkaar te groeten, om een goede techniek van een tegenstander te erkennen, we gebruiken het om onszelf aan te sporen én we gebruiken het zelfs als Kiai.

Binnen het Kyokushinkai komt dat woordje Osu van de uitdrukking ‘Osu No Seishin’. Het woordje Osu bestaat uit twee Kanji: Oshi (押) en Shinobu (忍) welke ‘Duwen’ en ‘Uithouden’ betekenen. Osu betekent dus ‘Het uithouden om geduwd te worden’ of ‘Volhouden wanneer je onder druk staat’.

Het Kyokushinkai is een erg veeleisende discipline en tijdens het beoefenen ervan kom je regelmatig op punten waarbij je aan opgeven denkt. Wanneer je lichaam na een lange training moe wordt, is het je verstand dat je helpt om door te zetten. Het is je verstand dat zegt: “je wil dit, je moet er voor werken.” Hoe dieper je dan echter begint te graven om vol te houden, hoe moeilijker ook je verstand het krijgt. Je begint aan opgeven te denken en op dit punt begin je tegen jezelf te vechten. Alles in je schreeuwt dat je beter kan opgeven, maar iets doet je volhouden. Dat is de Osu No Seishin, de ‘Geest van de Volharding’!

Ons veelvuldige gebruik van het woordje ‘Osu!’ dient als belofte aan onszelf dat wanneer het moeilijk wordt, we die krachtbron, die mentaliteit, zullen aanboren. Daarnaast is het ook een belofte aan onze lesgevers, aan onze medeleerlingen, aan onze Dojo, om te streven naar die mentaliteit en die als leidraad te gebruiken in héél ons leven.