Over karate is al heel wat gezegd en geschreven - en er doen dus héél wat mythes en fabels de ronde. Karate zou een krijgskunst zijn die al vele eeuwen meegaat en die dus bouwt op een lange traditie. We vinden  het belangrijk om dit even te nuanceren; Karate is een Japanse vechtsport die ontstond tussen 1922 en 1933, wanneer het Japanse onderwijs interesse toont in de Okinawaanse krijgskunst Tode. De aanpassingen die de Japanners van de Tode-beoefenaars verwachten, leiden tot het ontstaan van het Karate zoals we het nu kennen.

Karate is dus de moderne interpretatie van een lange traditie en niet zo zeer de voortzetting ervan. We maken dit hier even duidelijk zonder dat we daar een waarde-oordeel over vellen. Het Karate zoals we het vandaag kennen is namelijk een prachtige sport die héél wat voordelen biedt voor al wie haar beoefent.

Maar wat is het karate nu net? Karate (空手) betekent letterlijk 'lege hand' en is dus een vechtsport waarbij geen wapens worden gebruikt. De sport bestaat vooral uit slag- en traptechnieken met de handen, voeten, benen, knieen, ellebogen en onderarmen. Deze slag- en traptechnieken worden in het karate toegepast in 'Kumite' of sparren, volgens een strak omschreven reglement. Er bestaan verschillende vormen van sparren; non-contact, semi-contact en full-contact. Bij Ookami Dojo beoefenen we Kyokushin Karate en daarin wordt full-contact gevochten. Dit is hetzelfde systeem als men in Kick- of thaibox gebruikt. Naast de in de sport toegestane slag- en traptechnieken, bevat het karate ook worpen, klemmen, verwurgingen en grondwerk.

Naast het sparren is er ook een traditioneler aspect aan het karate. Dit zijn Kihon en Kata, basistechnieken en 'vormen', die rechtstreeks zijn overgenomen uit het Tode. Het is dit aspect waar de meeste mensen aan denken wanneer het over karate gaat. Bij Kihontraining worden basistechnieken en -standen ingeoefend zonder een tegenstander. Bij Kata worden lange sequenties basistechnieken en -standen ingeoefend volgens een vast patroon. Kata heeft van oorsprong de bedoeling zelfverdedigingstechnieken (Goshindo) in te oefenen zonder daarbij een trainingspartner te blesseren. De analyse van Katas om er de zelfverdedigingstechnieken in te ontdekken noemt men Bunkai.

Ook met dit 'traditionele' aspect wordt aan wedstrijden gedaan. In Katacompetities proberen deelnemers een kata zo overtuigend en krachtig mogelijk te brengen en zo een goede score te behalen bij een jury.